Ten o mojej sobotniej próbie samobójczej.

Witajcie! 

Od dzisiaj mam ferie, co oznacza, że już mogę legalnie leniuchować. O tak! Więcej czasu na wszystko na co do tej pory nie miałam czasu. W zasadzie ferie zaczęłam już w czwartek, ale te dwa dni można raczej zaliczyć do tego nielegalnego lenistwa...

Ok! Wracając do tematu posta... w piątek pomiędzy jedną szklaneczką grenadine z sokiem a drugą zapadła decyzja, że w sobotę z samego rana razem z rodzicami i dwójką kolegów jedziemy na narty. Wszystko byłoby super pięknie, fajne rozpoczęcie ferii, miły dzień na świeżym powietrzu, ale... no własnie, ale! Ale ja nigdy nie jeździłam na nartach...! W sobotę koło 9 byliśmy
w drodze do Wisły
a trochę po 10 już z całym sprzętem, z założonymi nartami i stojąc na stoku mogłam śmiało zadać sobie pytanie... "co ja tutaj robię ?!". Około dwóch godzinach później i jakiś pięciu-sześciu zaliczonych glebach (zadziwiająco mało, nie?) zajarzyłam mniej więcej o co chodzi i już śmielej wchodziłam coraz wyżej i wyżej na stok. Po pięciu godzinach razem z mamą odważyłyśmy się wjechać małym orczykiem na górę i zjechać te 250m w dół. Na samym dole zaliczyłam przepiękną glebę i kiedy już jakoś się pozbierałam, to
z uśmiechem na twarzy mogłam podziwiać próbę zjazdu mojej mamy. 

Po oddaniu sprzętu do wypożyczalni wzięłam jeszcze z auta aparat i korzystając z okazji poszłam na szczyt stoku porobić trochę zdjęć z góry - widok był przepiękny! 

Ogólnie cały wyjazd mogę określić jako udany! Na początku myślałam, że ja i narty nie stworzymy dobrego duetu, ale kiedy po dwóch godzinach tata łaskawie przekazał mi raczej dość istotną informację odnośnie hamowania i skręcania i ogólnie ogarnęłam jak to robić, to nawet mi się spodobało. Wiem, że po moim powrocie z Warszawy, o ile warunki pozwolą, na pewno znowu zawitam na jakiś stoku! :D 

Jeździ ktoś z Was na nartach ? Albo przynajmniej kiedyś próbował? 

Buziaki,

M.