Wyklęci.

Witajcie!
Jak się macie? Jak wam minął ten tydzień?

Ja, Zuzanna, Lizi  - Limannel

Tydzień po feriach minął w zaskakująco szybkim tempie. Ale nie ma co się dziwić kiedy z planowych 33 godzin lekcyjnych miałam tylko 21. 
Na czwartkowych warsztatach było świetnie i o wiele, wiele lepiej niż na tych które były przed feriami. Przy nagrywaniu dźwięków jednak było więcej zabawy niż przy układaniu, przesuwaniu i pstrykaniu fotek obrazkom.  Zdjęć z warsztatów mam duuużo, ale tym was pomęczę pod koniec posta ;) 


Wczoraj był Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, czyli polskie święto państwowe obchodzone corocznie 1 marca od 2011r., poświęcone pamięci Żołnierzy Wyklętych – żołnierzom antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia. 

Z tej okazji w Jaworznie po raz pierwszy odbyła się gra miejska w której mogli brać udział uczniowie szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. 
Zabawa polegała na rozwiązywaniu i wypełnianiu zadań w różnych miejscach na terenie centrum miasta. W sumie przez prawie 3 godziny obeszliśmy całe centrum i nawet udało nam się zgubić na nikomu dotąd nieznanym osiedlu. Plan obejmował grę, inscenizację, podsumowanie obchodów i koncert. Szkoda tylko że nikt nas nie poinformował o tym, że jako uczestnicy tych podchodów, zabawimy się przy okazji w żołnierzy wyklętych, będziemy mieć przysięgę i będziemy brać udział w inscenizacji. 
Wyobraźcie sobie nasze zdziwienie kiedy po przysiędze czekamy na drugą grupę z naszej szkoły, w najlepsze rozmawiamy i się śmiejemy, a nasza wychowawczyni  nagle nas informuje że ciężarówka wraz z dwoma panami stylizowani na lata 40 XX w. to nasz pojazd którym przejedziemy niecały kilometr do domu kultury o.O 
Akcja miała ogólnie wyglądać jak porwanie nas jako wyklętych przez żołnierzy ZSRR i przewiezienie do więzienia - domu kultury - przed którym wyzwolili nas żołnierze wyklętych. Było ogólnie dużo dymu, wybuchów, hałasu, 'trupów' na ulicy, chodniku, schodach i było dużo gapiów (dobra, przystojny żołnierz który pomógł mi wysiąść z ciężarówki też był ;)). Miny babć i dziadków wracających z kościoła i zakupów były bezcenne. W sumie po rozmowie z wychowawczynią stwierdzam iż my i tak mieliśmy lepiej, trzecia grupa została 'zaatakowana' przed samym wejściem do domu kultury. Byli otoczeni i znajdowali się w samym środku 'strzelaniny', 'walki' i wybuchów.
Nasza szkoła zajęła dwa pierwsze miejsca, a moja drużyna - Wyklęci - drugie. 
Pomijając telewizje, gazetę miejską i pana kamerzystę który chodził za grupami i filmował ich zmagania w konkurencjach, dzień można zaliczyć do bardzo udanych! 
 Słyszeliście o takim święcie? Było ono jakoś obchodzone w waszym mieście? 

(Tak, teraz znowu zasypie was zdjęciami więc przepraszam z góry ;))