Ten o tradycjach. Blogmas #24

Co kraj to obyczaj, co dom to tradycja. 

Rozmawiając wczoraj z Anią o świątecznych potrawach zaczęłam trochę szperać w internecie. Niby mieszkamy w sąsiadujących ze sobą miastach, ale to co znajduje się np. na naszych wigilijnych stołach różni się od siebie. I tak u mnie na kolacji wigilijnej tata z bratem zajadają się zupą rybną, a Ania wychwala kapustę z grochem której ja nigdy nie miałam okazji spróbować. Ja nie wyobrażam sobie kolacji wigilijnej bez pierogów i barszczu z uszkami, a moja współlokatorka
z Lublina, która też mieszka na śląsku, czy kolega z liceum uważają to za dziwną tradycje i nie widzą w pierogach czy barszczu nic szczególnego. Tego typu różnic jest wiele, w zależności od tego z jakich jesteśmy miast, regionów, czy skąd pochodzą nasi dziadkowie. Mikołaj, gwiazdka, dziadek mróz. Pierogi, kluski z makiem, kapusta z grochem. Barszcz z uszkami, grzybowa, siemiotka. Tradycje mieszają się, coś zapożyczamy, o czymś zapominamy i tak każda z rodzin tworzy swoje własne, wigilijne tradycje. Jest to moim zdaniem wspaniała sprawa, bo to właśnie dodaje trochę uroku do świąt. Spotykają się dwie osoby z różnych rodzin, z różnych części Polski czy nawet świata, zakładają rodzinę i tworzą własne tradycje.

A dzisiaj pokrótce opowiem Wam jak to wygląda u mnie. 

Niby Śląsk, a jednak z 'tradycyjnych śląskich potraw' ostał się u nas tylko karp
i śledź w przeróżnych postaciach. Za to odkąd pamiętam, na naszym stole nigdy nie może zabraknąć czerwonego barszczu z uszkami, czyli tradycyjnej potrawy wigilijnej z Mazowsza - rodzinnych stron mojej babci. Zupa rybna jest ponoć zupą Jaworznicką, a do tego często bywała
u nas także zupa grzybowa której pochodzenia się nie doszukałam. Pierogi też są dość zagadkowe, za to ziemniaki to rewolucja mojej babci - podawane do ryby, bo tak. Po kolacji wigilijnej zawsze przychodzi czas na słodkości, ale tu chyba nie ma określonych tradycyjnych ciast. Na pewno górują serniki, makowce, pierniki i babki. 

A po kolacji i cieście czas na wspólne otwieranie prezentów i rozmowy do późna. 

A co przed kolacją wigilijną? Jak już wspominałam w poście o choince, w wigilijny poranek ubieramy choinkę. Jest to jednak dość elastyczna tradycja, ponieważ czasami się zdarzy, że robimy to kilka dni lub w wieczór przed wigilią. 

Po zawieszeniu ostatniej bombki i zaświeceniu światełek przychodzi czas na lepienie pierogów
i uszek w towarzystwie świątecznych piosenek wygrywanych w radio. Zawsze robimy to sami.
Ja i moja mama, czasami tata, czasami brat. Czasami kiedy brakowało nam czasu przed kolacją pomagała nam babcia i ciocia, ale od pewnego czasu robimy wigilię sami, więc i roboty jest mniej. 

Dekorowanie stołu to też 'moja działka', a zanim zasiądziemy do stołu dzielimy się opłatkiem. Nie ma u nas w rodzinie tradycji śpiewania kolęd, ale to dobrze, to chyba jedyny zwyczaj świąteczny którego nie lubię. 

To tak w skrócie i dość ogólnie.

Święta Bożego Narodzenia to chyba jedyne święta, które są obchodzone z wielką pompą
i rozmachem. Niekiedy nadmiar brokatu i świcidełek wychodzi nam już uszami, a kiedy podczas świątecznych porządków zgłodniejemy, doskonale wiemy, że nie warto przychodzić do kuchni bo padnie wszystkim znane zdanie 'zostaw, to na święta'. Coca Cola czy Kevin stały się równie ważnymi dla nas 'świątecznymi symbolami', że stawiamy je na równi z szopką, choinką, opłatkiem i mandarynkami, ale to chyba nikogo nie dziwi. Takie są te święta i już. I właśnie za to je lubię. Za tradycje, choinkę, świecidełka, brokat i pierogi. Kevina puszczanego milionowy raz
z rzędu, coca colę i opłatek. Za kolędy i świąteczne piosenki puszczane do porzygania w radio oraz sernik, piernik i ciasteczka. Mandarynki, pomarańcze z goździkami, grzane wino i gorąca czekolada przed kominkiem.

 Jakie są tradycje u Was w domu? Za co lubicie Święta Bożego Narodzenia? 

I na koniec chciałabym życzyć Wam zdrowych, pogodnych i wesołych świąt Bożego Narodzenia, spędzonych w rodzinnej i ciepłej atmosferze. Jedzcie, wypoczywajcie i zbierajcie siły na nadchodzący rok!